ఏ దేశ అభివృద్ధికి అయినా కొలమానం ఆరోగ్యం. జీవించడం అంటే కేవలం బతకడం మాత్రమే కాదు…ఆరోగ్యంగా బ్రతకడమని అర్ధం. భారత రాజ్యాంగం పౌరులకు ఆర్టికల్ 21 ప్రకారం జీవించే హక్కు ప్రసాదించింది. గత 76 ఏళ్ల భారత ఆరోగ్య రంగాన్ని పరిశీలిస్తే మానవ మనుగడకే ప్రమాదకరంగా పరిణమించిన ఎన్నో తీవ్రమైన వ్యాధులు, ఆరోగ్య విపత్తుల సమయంలో కేవలం ప్రభుత్వ వైద్య ఆరోగ్య వ్యవస్థలు మాత్రమే భారత ప్రజల ప్రాణాలు రక్షించేందుకు కృషి చేశాయి. మన దేశాన్ని గానీ, యావత్‌ ప్రపంచాన్ని గానీ గడగడలాడిస్తున్న కరోనా లాంటి వాటిపై యుద్ధం చేస్తోంది ప్రభుత్వ వ్యవస్థలే.
అయితే స్వాతంత్య్రం వచ్చి 76 ఏళ్లు గడుస్తున్న ఇంకా ఆరోగ్యంలో మాత్రం వెనుకబడే ఉన్నాం. ఇప్పటికి సామాన్యులకు వైద్యం అందని ద్రాక్షగానే మిగిలింది. పల్లెల్లో సరైన వైద్యం అందక ప్రాణాలు విడుస్తున్న వారి సంఖ్య పెరిగిపోతూనే ఉంది. దీనికి కార్పొరేట్ మాయాజాలమే. వైద్య ఆరోగ్య రంగాన్ని జాతీయీకరణ చేసి భారత ప్రజలందరికీ ఆరోగ్యాన్ని ఒక హక్కుగా చట్టబద్ధత కల్పిస్తే తప్ప ప్రజారోగ్యం బాగుపడే పరిస్థితి లేదు. ప్రభుత్వ రంగంలోని వైద్య ఆరోగ్య వ్యవస్థలను బలోపేతం ఆరోగ్య భారతంగా తీర్చిదిద్దాలి.
Also Read:దుల్కర్ సల్మాన్..‘కింగ్‌ ఆఫ్‌ కోత’
వేగంగా మారుతున్న ప్రపంచంలో, మన ఆరోగ్యం, జీవనోపాధి రెండింటినీ మార్చుకోవాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది. ఆరోగ్య అత్యవసర పరిస్థితులు లేదా ఆర్థిక మాంద్యం ఎప్పుడు ఎలా వస్తాయో మనం ఊహించలేం. కాబట్టి ఆరోగ్య పరంగా, ఆర్థిక పరంగానూ సిద్ధంగా ఉండేలా ప్రణాళికలు సిద్ధం చేసుకోవాలి.
శారీరక , మానసిక ఆరోగ్యానికి ప్రాధాన్యత ఇవ్వడం చాలా ముఖ్యం. క్రమమైన వ్యాయామం, సమతుల్య ఆహారం, తగినంత నిద్ర, ఒత్తిడి నిర్వహణ మొత్తం శ్రేయస్సుకు దోహదం చేస్తాయి. ఎప్పటికప్పుడు అభివృద్ధి చెందుతున్న జాబ్ మార్కెట్‌లో, కొత్త నైపుణ్యాలను పొందడం చాలా అవసరం. సాంకేతిక పురోగతులు పరిశ్రమలు , ఉద్యోగ మార్కెట్‌లలో విప్లవాత్మక మార్పులు చేయగలవు.
ఉద్యోగ శిక్షణ, నైపుణ్యాభివృద్ధి కార్యక్రమాలు , కెరీర్ పురోగతి అవకాశాలను అందించడం ద్వారా ప్రభుత్వ , ప్రైవేట్ సంస్థలు ఆరోగ్యం, జీవనోపాధి తయారీకి దోహదం చేస్తాయి. చాలా మంది వ్యక్తులు ఆరోగ్యం , జీవనోపాధికి అంత ప్రాముఖ్యత ఇవ్వరు. దీనివల్లే తీవ్ర ఇబ్బందులు తలెత్తుతున్నాయి. అందుకే చికిత్స కంటే నివారణ మేలు.
Also Read:‘భీమా’లో ప్రియా-, మాళవిక శర్మ
